تولید این نسل از آوانته توسط هیوندای
طراحی بیرونی
معرفی شده در سال 2003 با اندکی بروزرسانی نسبت به نسل قبلی ، طراحی این نسل Avante بر خلاف طراحی های جسورانه و پر مخاطره هیوندای نسل جدید بسیار محافظه کار و ساده است. Avante XD حتی به زمانی برمی گردد که هیوندای هنوز در طراحی مدرن و آینده نگرانه خود شجاعت لازم را نداشت. ظاهراً آوانته بسیار زیبا است ، با خطوط روی درپوش تا انتهای شیشه جلو اتومبیل ، و خطوط جانبی از بالای چرخ جلو تا صندوق عقب ، به بیننده حس پویایی می بخشد. چراغهای ورزشی به همراه چراغهای مه شکن در سپر و گاز اگزوز پنهان به همراه دستگیره و آینه ها به همان رنگ بدنه (که در آن زمان گزینه ای محسوب می شد !!) به زیبایی ماشین افزود.
البته این ماشین معمولاً خودرویی نیست که توجه را به خود جلب کند یا سر خود را به سمت خود چرخاند! برای این منظور در نظر گرفته نشده است! اما از نظر سن و قیمت ، این طرح می تواند نمره قابل قبولی کسب کند زیرا رقبایی همچون نسل قدیمی زانتیا ، تویوتا یاریس و کورولا ، پروتون جنتو و ایمپین و رنو مگان که در آن زمان رقیب قیمت این خودرو بودند نیز خلاق بودند. از نظر طراحی ، حرفی برای گفتن نیست و به نظر من ، همه چیز به جز بحث در مورد سلیقه فردی با آوانته مطابقت دارد. البته می توان این کار را با رینگ های آلومینیومی انجام داد تا اندکی ظاهر آوانته را بهبود ببخشد که به نظر می رسد این کار متوقف نشده است!
در کابین
اگرچه تولید این نسل از آوانته توسط هیوندای تا سال 2006 ادامه داشت (مونتاژ در ایران البته تا چند سال بعد نیز ادامه داشت) ، وقتی به داخل کابین نگاه می کنید ، به یاد اتومبیل های دهه 90 می پردازید. طرح های ساده و قدیمی البته با کیفیت و ابزار مناسب در دسترس است.
حذف برخی از ویژگی ها ، مانند سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک و سوئیچ گرمایش صندلی ، برای نگه داشتن داشبورد و کنسول آوانته ساده تر و قدیمی تر بی اثر نبود.
در کل ، این ماشین احساس یک اتومبیل دهه 90 را به شما می دهد ، نه یک محصول قرن 21. دریچه های تهویه مطبوع ، سوئیچ ها و آمپلی فایر طوری طراحی شده اند که بسیار ساده بوده و هیچ هیاهویی و خلاقیتی ایجاد نمی کنند ، گویا هدف از تولید کننده صرفاً استفاده از دستگاه و نه طراحی جذاب است.
جالب اینجاست که هم اکنون یکی از نقاط قوت محصولات هیوندای ، یک طراحی مدرن و زیبا با نورپردازی و خطوط زیبا در کابین است و در واقع ، این ضعف گذشته اخیر نه تنها اصلاح شده ، بلکه به استحکام نیز تبدیل شده است. تبریک به این شرکت
خدمات و امنیت
با این حال ، در سال 1984 ، هنگامی که این اتومبیل در ایران معرفی شد ، دارای ویژگی هایی مانند:
رایانه مسافرتی ، کنترل درب از راه دور با سیستم ضد سرقت (بی حرکت کننده) ، چهار ویندوز و آنتن برقی ، نگهدارنده عینک ، نقشه سبک (نور نقشه) ، آرنج های جلو و عقب با جعبه ذخیره سازی ، گریل جلو و مشبک پنهان (کشویی) قابل تنظیم کمربند ایمنی عقب ، کیسه هوا درایور و سرنشین با سیستم کمربند ایمنی صندلی جلو و سیستم هوشمند کیسه هوا (که کار نمی کند مگر اینکه در صورت عدم نیاز وزنی غیرفعال شود) ، آینه جانبی گرم کن برقی ، آینه های جلو و عقب ، ترمزهای دیسک چهار چرخ با ABS و EBD ، تاشو عقب یک صندلی ، یک سیستم صوتی MP3 و یک دستگاه پخش کاست (مجهز به یک تورنت کنوود 1988 کنوود با قابلیت پخش انواع فرمت و فلش) و ... امکانات نسبتاً خوبی بود ، اما اکنون این گزینه ها به یک کارکرد ابتدایی تبدیل شده اند که حتی اتومبیل های کمتری نیز دارند و به جای آن این کارخانه خلاء در مقایسه با اتومبیل های جدید دارای یک سانروف ، تهویه مطبوع اتوماتیک ، کنترل کروز و حساسیت ESP است.
قدرت موتور
می توان گفت یکی از نقاط قوت هیوندای آوانته ، قدرت بالای موتور آن و گیربکس هماهنگ و صاف است که شتاب و سرعت قابل قبولی را در هر دو دنده و مدل های اتوماتیک به وجود می آورد و لبخندی به لب می آورد.
این نسل از آوانته توسط هیوندای با سه موتور بنزینی طبیعی آسپیراسیون 1.6 ، 1.8 و 2 لیتری بنزینی طبیعی آسپیراسیون معرفی شده است که قدرتمندترین آنها یک زمانبندی متغیر 2 لیتری 16 سوپاپ (CVVT) با 140 اسب بخار است. و 182 نیوتن متر گشتاور برای آوانته. ایران برای شتاب از 0 تا 100 کیلومتر در ساعت در 9.1 ثانیه (10.5 اتوماتیک) انتخاب شد و با استفاده از گیربکس مناسب به حداکثر سرعت 206 کیلومتر در ساعت دست یافت که رقم بسیار خوبی برای یک سدان 4 سیلندر ارزان کره ای است.
مصرف سوخت
تجربه شخصی نویسنده با مصرف سوخت آوانته در تهران از 9 تا 10 لیتر در صد کیلومتر و در بزرگراه 7 و 8.5 لیتر در چرخه ترکیبی متغیر بود ، اگرچه باید توجه داشت که در این تست از بنزین معمولی و ترافیک استفاده می شد. تهران همچنین برای بیشتر شهرها کمی غیرمعمول و بسیار عادی است. این باعث می شود مقدار نقل قول کارخانه برای چرخه ترکیبی 7.8 لیتر در 100 کیلومتر کمی بهتر شود.
تجربه رانندگی
وقتی هیوندای آوانته را رانندگی می کنم ، دید اطراف آن خوب است و ارگونومی رضایت بخش است ، اما طراحی داخلی کسل کننده و کسل کننده به نظر می رسد کمی آزار دهنده است. صندلی راننده نسبتاً راحت است و کمر و زیر پا را به خوبی پر می کند اما کمی خشن است. من شروع میکنم. در حالت پایدار ، تشخیص اینکه موتور کار می کند دشوار است و موتور بسیار روان و بی سر و صدا کار می کند. درایو تست قفل شده است ، 5 سال از بدو تولد می گذرد و در این مدت حدود 59000 کیلومتر را تحت پوشش خود قرار داده و در شرایط عالی است (گیربکس و گیربکس اتوماتیک هیچ تفاوتی با گیربکس ندارند). شروع به حرکت می کنیم ، چرخ دنده ها بسیار صاف بوده و به راحتی تغییر می کنند ، سر و صدای موتور در حالت رانندگی عادی و سرعت پایین موتور بسیار کم است اما با افزایش سرعت یا شتاب و رسیدن به بیش از 3500 دور در دقیقه ، وارد اتاق می شود و باعث می شود ماشین کاملاً از صداپیشه جدا نشود. رضایت بخش. به عنوان مثال ، صدای تجهیزات کمکی کمی در اتاق نفوذ می کند ، صدای موتور توسط سرنشینان با سرعت بالاتر از 3500 شنیده می شود و صدای وزش باد در سرعت های بالاتر از 120 کمی بزرگتر از حد انتظار است ، اما در کل سواری خوب و قابل قبول است. به راننده و مسافران الهام می بخشد و در آوانتا احساس می کنید سرعت کمتر از واقعیت است.
