yadakyar

در حین رانندگی این خودرو در این مسیر ، سعی کردیم هر بار سریعتر از قبل رانندگی کنیم و هر بار ترمز را نزدیک تر به چرخش ها نزدیک کنیم ، اما این مسئله هیچ مشکلی در عملکرد AMG GT ایجاد نکرد و این خودرو نتایج خوبی را نشان داد. او بر شرایط سخت مسیر غلبه کرد. حالت های مختلف رانندگی در GT63 شامل 6 حالت از جمله حالت های کامفورت ، اسپرت ، اسپرت پلاس ، ریس ، ایدیویدیال و اسموت است که با استفاده از حالت جدید AMG دینامیک می توانید انتخاب کنید. تغییر حالت بین هر یک از حالت های رانندگی GT63 ، تمام قسمت های خودرو را از سیستم فرمان ، دیفرانسیل لغزش محدود ، سیستم تمام چرخ و سیستم کنترل پایداری تغییر می دهد و می توانید سیستم کنترل پایداری را خاموش کنید.

اسپرت ترین موتور تمام چرخ AMG GT حالت مسابقه است ، حداکثر کارایی را ارائه می دهد و جالب است که توجه داشته باشید که سیستم کنترل پایداری هنوز روشن است. در کل باید دید که تجربه رانندگی با AMG GT63 به عنوان یک تجربه خاص دیده می شود و بدون اینکه نگرانی در مورد این سدان ورزشی داشته باشید ، می توانید هر چه سریعتر در گوشه و کنار حرکت کنید. AMG GT را باید خودرویی عالی دانست. نزدیکترین رقبای این خودرو پورشه پانامرا جدید و BMW M5 جدید هستند. چهار دریچه AMG GT اولین تجربه AMG برای ساخت یک سدان بسیار موفق است و اگرچه یک خودروی اسپرت تمام عیار است ، اما رانندگی آن بسیار راحت تر و بهتر از دو درب AMG است.
از نظر دامنه قیمت ، GT53 متعلق به سدان جدید CLS و S-کلاس است که قیمت آن بین 78000 تا 90 هزار دلار است. اما یک مدل هشت سیلندر گرانتر است و در بازار آلمان 176000 دلار قیمت دارد که 150 هزار دلار گرانتر از پورشه پانامرا توربو است. GT63S 196000 دلار ، 12000 دلار بیشتر از گران قیمت ترین پورشه پانامرا ، توربو S E-هیبراید است. اما مرسدس بنز قصد دارد GT63 را زیر 180،000 دلار واگذار کند ، از 150 هزار دلار تا 160 هزار دلار و از 180 هزار دلار شروع می کند. بنابراین ، سدان AMG GT باید هم در کلاس خود و هم در کلاس رقبای خود یک خودروی گران قیمت محسوب شود. اگر میزان پرداخت را در نظر بگیرید ، مدل GT53 بهترین مدل این اتومبیل خواهد بود که قیمت مناسب تری دارد و به لطف درایو هیبریدی می توانید هر روز بدون نگرانی از هزینه های اضافی از آن استفاده کنید.

اگرچه تندر 90 و ورنا ماشین هایی از شرق آسیا و قلب اروپا هستند اما در بسیاری از موارد مشترکات زیادی دارند. هر دو از موتورهای 16 لیتری 16 لیتری استفاده می کنند. تندر 90 می تواند قدرت 105 اسب بخار را توسعه دهد. در 5،750 دور در دقیقه ، در حالی که ورنا 2 اسب بخار قدرت دارد. کمتر از رقیب فرانسوی ، که بیشتر از 50 دور در دقیقه به راننده می دهد.
با این حال ، هنگام در نظر گرفتن زوج های آخر هفته ، داستان شکل جالب تری به خود می گیرد. با گشتاور 143 نیوتن متر ، ورنا از 140 نیوتن متر تندر 90 برتر است که می تواند 750 دور در دقیقه کمتر از رنو تولید کند. با این حال ، در حالی که ورنا در سرعت های بالاتر موتور قدرت کمتری تولید می کند ، تلاش می کند با گشتاور خروجی بهتر حتی سرعت بیشتری نیز داشته باشد. هنگام مطالعه وزنه ها ، لازم به ذکر است که ورنا 70 کیلوگرم سبک تر از تندر 90 است. اما این دو اسب بخار کوچکتر و حرکت کندتر ورنا 0.7 ثانیه کندتر از تندر 90 را در دنده اول کندتر می کند.

این امر در شتاب ثانویه منعکس می شود و تندر 90 با گشتاور بهتر ، به حداکثر سرعت 175 کیلومتر در ساعت می رسد ، که 14 کیلومتر کمتر از ورنا است. با مصرف کل سوخت 6.6 لیتر در هر 100 کیلومتر ، ورنا کمی با اقتصادی تر از تندر 90 با مصرف 6.9 لیتر مقرون به صرفه است ، اما به دلیل وجود مخزن سوخت 45 لیتری ، باید زودتر از تندر 90 با یک مخزن 50 لیتری سوخت گیری شود. البته تندر 90 مورد تست ماست ، گرچه از قبل 4 سال گذشته است ، اما به گفته صاحب ، مصرف سوخت به 10 لیتر در 100 کیلومتر رسیده است ، که می تواند با مصرف کمتر سوخت در این تقابل به پیروزی ورنا منجر شود.
از نظر فضای بوت ، تندر 90 با جعبه 10 لیتری 10 لیتری از سفر ورنا برای مسافرت مناسب تر است ، اما از نظر ارگونومی از پایین تر از ورنا است. نکته دیگر این است که تندر 90 دارای رایانه ای در هیئت مدیره است که می توانید با فشار دادن دکمه روی صفحه نمایش کیلومتر شمار و روی سرعت سنج موتور از آن استفاده کنید. ابتدا دکمه را روی صفحه فشار دهید ، سپس سوئیچ را باز کنید و پس از حرکت بازوهای خود در اطراف موتور و کیلومتر شمار ، مجدداً این دکمه را فشار دهید. در اینجا مواردی وجود دارد که باید هنگام انتخاب به جستجوی آنها بپردازید. شامل وضعیت کلیه موارد قابل مشاهده در مانیتور ، میزان سوخت موجود و مسافت باقی مانده تا زمان اتمام است.

در سال 2009 ، گروه صنعتی ایران خودرو از عرضه یک خودروی دیگر از هاچ بک پژو در ایران خبر داد که سرانجام این محصول جدید ایران خودرو یعنی پژو 207 بود. مدتی بعد تبلیغ تیزر پژو 207 پخش شد. رسانه ملی ، اما در این تیزر تبلیغاتی تصویری از خود پژو 207 به چشم نمی خورد ، بلکه فقط از معرفی خودروی جدید در خیابان های ایران در آینده نزدیک خبر داده است. در آن سالهایی که استفاده از شبکه های اجتماعی در ایران چندان رایج نبود ، برای افراد کنجکاو که مشتاق دیدن این خودرو بودند ، ساده ترین راه برای دیدن عکس های پژو 207 قبل از افتتاح رسمی ایران خودرو با محصول جدید آن ، جستجوی گوگل با نام بود. پژو 207. اما آنچه کاربران در سایتهای خارجی با عنوان پژو 207 دیدند با خودرویی که ایران خودرو از آن 207 نامیده شده متفاوت است. در واقع محصول جدید پژو ایران خودرو 206 پلاس نامیده می شود و صورت آسانسور کودک شاد یا 206 است. نرخ پژو 207 n در بازار ایران با این مقاله از آکادمی اتیکس.

"چراغ 207 جدید"

چراغ 207 جدید شکل این خودرو را به صورتی جذاب و شاید هم کمی خشن می کند.

همانطور که قبلاً نیز گفته شد ، این خودرو از نوع پژو 206 است که از این سکو استفاده می کند. این خودروساز داخلی که در پروژه 206 که یکی از پرفروش ترین محصولات تاریخ پژو است ، با استقبال خوبی روبرو شد ، انتظار می رود موفقیت و فروش یک محصول دیگر پژو در ایران را داشته باشد و 207 را به سبد محصولات خود وارد کند. این انتظار تا حدی برآورده شد ، اما فراز و نشیب حضور 207 در بازار خودروی ایران بود که مانع از دستیابی به محبوبیت 207 مانند برادر بزرگتر خود ، 206 شد و جایگاه ویژه ای در بازار را اشغال کرد.

"دینام 207"

وظیفه دینام 207 شارژ مجدد باتری است تا پس از دشارژ شدن اتری به دلیل استفاده از ظرفیت آن برای استارتخودرو در تامین انرژی دیگر قطعات،باتری را مجددا شارژ می کند.

تسخیر این ماشین مرحله اول آماده سازی پیش فروش را در سال 1988 پشت سر گذاشت و بررسی های مشتری آن خوب بود که البته در کلیه خودروهای جدید موجود در بازار ایران می توان دید! اولین سری 207 در سال 1989 به خیابان ها رفت و اندکی پس از انتشار این اتومبیل ، پژو سیتروئن فرانسوی به بهانه تحریم ها عقب نشینی کرد و سرانجام ایران خودرو در سال 1991 مجبور به تولید 207 شد. متوقف این غیبت حدود 4 سال به طول انجامید و به لطف بورجم، همکاری پژو سیتروئن با ایران تجدید شد ، با تولید مجدد 207 و راه اندازی خط تولید پژو در سال 2008 نتایج اصلی این همکاری بود. احیای 207 در خط تولید با تغییراتی از جمله تغییر در بدنه و تجهیزات خودروساز داخلی همراه بود که 206 ایرانی را در طول این پروژه ساخته و بومی سازی 207 را انجام داد. ترکیب این تغییرات منجر به ظهور 207i جدید به نام 207i شد که در اواخر سال 1995 برای خریداران ظاهر شد .

"سپر 207"

شاید برای سپر 207 بتوان گفت که زیبایی خودرو را کامل میکند زیرا اگر این سپر ها نباشد شاید اصلا به خودرو نگاه نکنیم.

شاید باور کردن کمی سخت باشد اما واقعیت این است که اگر بتوانیم نگاهی به نسل پنجم هیوندای آوانته 2012 با طراحی جذاب خود با قیمت پایه 15000 دلار بیندازیم ، باید نسل سوم را بسازیم. بیایید یک خودرو را با قیمت 30 میلیون نفر تحقیق و تحلیل کنیم. اولین نسل این خودرو که در برخی از بازارهای اروپا و آمریکای شمالی با عنوان الانترا شناخته می شود ، در اکتبر سال 1990 معرفی شد و با مدل 1991 پرتاب شد.
پس از ورشکستگی دوو موتورز کره جنوبی و انتقال به جنرال موتورز ، کرمان خودرو که نماینده دوو موتورز در ایران در دهه 1970 بود ، سالها خواب زمستانی از خواب بیدار شد و از شوک شوکه شد. دوست نامعلوم شریک خارجی خود به یک شرکت دیگر کره ای رفت و با توجه به سابقه بسیار خوب این شرکت در این کشور ، وی در مورد مدل های مدرن و ارزان قیمت هیوندای در ایران توانست به توافق برسد و با هیوندای و دو مدل انجام شود. به مرحله ساخت و فروش بروید.

در حالی که انتخاب هیوندای آوانته و هیوندای ورنا برای نصب در کشور باید به عنوان یکی از معدود گزینه های مناسب از سوی مدیران ارشد کشور در نظر گرفته شود ، تولید کننده داخلی انتخاب قیمت ارزان قیمت و سیاست اشتباه را نشان داد. پس از تحویل این دستگاه کامل و بدون خطا!
خودروی منتخب مدیران کرمان خودرو که نسخه جدیدی از نسل سوم آوانته است ، به سال 2003 برمی گردد که می توان گفت برخلاف سایر خودروهای مونتاژ شده در کشور که عمدتا در ایران تولید می شوند و در بازارهای جهانی فروخته می شوند. با این حال ، در سال 2005 ، هنگامی که مونتاژ آوانته بود ، این خودرو نسبتاً مدرن در نظر گرفته شد ، اما چرا آوانته نتوانست در بازار ایران موفق شود؟
شاید برای پاسخ به این سؤال ابتدا باید تعبیر واژه موفقیت را از دیدگاه رهبران داخلی و سپس از دیدگاه مصرف کننده در بازار خودرو پرسید. خلاصه اینکه ، در کشور ما که تولید کنندگان بزرگ و مشهور خودرو سهم قابل توجهی از بازار را برای تعیین اهداف خود در پشت صحنه دارند ، خودرویی را که متعلق به دو دهه قبل و بعد از فروش چند صد نسخه از این خودرو بود ، مونتاژ کردند. و گرچه به نظر می رسد آنها از این امر راضی هستند ، اما ناگهان با در نظر گرفتن منافع مشتری و بازار ، تولید را متوقف می کند ، بنابراین می توانیم به دنبال معانی دیگری از "موفقیت" در فرهنگ لغت صنعت خودرو ایران باشیم.

مرسدس بنز نخستین تولیدکننده خودرو است که محصولات هیبریدی پلاگین را در بازار جهانی عرضه می کند. افزونه ترکیبی S500 با کد با نام S500e در اواخر سال 2014 برای رونمایی از مارک اتومبیل آلمانی راه اندازی شد و پس از آن C350e ، E350e ، GLC350e و GLE500e نامگذاری شد.
مرسدس بنز به توسعه اتومبیل های هیبریدی پلاگین ادامه داده و اخیراً چهار مدل جدید را معرفی کرده است. آئودی پیش از این یک مدل توربوشارژ Q7 هیبریدی Q7 با یک موتور الکتریکی V6 معرفی کرده است ، بنابراین مرسدس بنز اولین تولید کننده اتومبیل آلمانی در این کلاس نیست ، اما این برند برای اولین بار از این نوع موتور در مدل سدان استفاده کرد. در زیر مدل های پلاگین هیبریدی جدید مرسدس را ارائه می دهیم.
مرسدس بنز C300
مدل اول مرسدس بنز C300 ، یک دیزل هیبریدی با موتور 4 لیتری چهار سیلندر و کد OM654 است که توانایی تولید 194 اسب بخار را دارد. با بلوک آلومینیومی علاوه بر موتور دیزل ، یک موتور الکتریکی 122 اسب بخار نیز وجود دارد که مرسدس C300de 360 ??اسب بخار را فراهم می کند. و گشتاور 700 نیوتن متر پیشرانه چرخ عقب مرسدس بنز C300de دارای چهار حالت رانندگی مختلف از جمله ترکیبی ، برقی ، ای سیو  و ای چارج است.

در حالت الکتریکی ، حداکثر سرعت این خودرو محدود به 130 کیلومتر در ساعت است ، اما در حالت ای سیو انرژی لازم برای حرکت الکتریکی در شرایط لازم ذخیره می شود. باتری مورد استفاده در این مدل دارای قدرت 13.5 کیلو وات ساعت است که از این میزان 9.4 کیلو وات ساعت می تواند کاملاً برقی استفاده شود. دامنه رانندگی در حالت کاملاً برقی 56 کیلومتر است.
مرسدس بنز E300 و E300e
مرسدس E300de از همان موتورهای E300de ، همان موتور 4 لیتری چهار سیلندر 2 لیتری با 194 اسب بخار استفاده می کند. با کد OM654 با موتور الکتریکی 122 اسب بخار. همچنین یک باتری 13.5 کیلووات ساعت C300de نیز وجود دارد. مشتریان E300de می توانند درایور هیبریدی بنزینی E300e را انتخاب کنند.
نسخه بنزینی از موتور 2 لیتری توربوشارژ با 211 اسب بخار استفاده می کند ، اما موتور الکتریکی 122 اسب بخار تولید می کند. بنابراین ، قدرت کل این مدل به 320 اسب بخار می رسد و گشتاور به 700 نیوتن متر می رسد که با مدل E300de قابل مقایسه است.
باتری های E300de و E300e یکسان هستند؛ توان 13.5 کیلووات ساعت بین دو مدل قابل مقایسه است. اما نسل هیبریدی کلاس قبلی کلاس E با نام E350e از باتری بسیار کمتری با قدرت 6.4 کیلو وات ساعت استفاده می کرد به لطف استفاده از فناوری های جدید ، مهندسان مرسدس بنز تقریباً دو برابر بیشتر از اندازه های قبلی تولید می کردند. مدلهای کلاس مرسدس بنز از فضای کمتری نسبت به نسخه های استاندارد برخوردار هستند. حجم بوت این مدل ها 170 لیتر کمتر از کلاس E معمولی است و فقط می تواند 370 لیتر را در خود جای دهد.